Leven is beleven
Alle zintuigen worden geprikkeld. Dit helpt mensen om in het hier en nu te zijn en betrokken te zijn bij de dingen die gebeuren. We maken gebruik van wat er te zien, te horen is in de omgeving, en maken de mensen daar bewust van. “Kijk eens, de eerste bloemen komen op”, of: “Wat ruikt het al lekker in de keuken, we gaan straks eten”. We kiezen voor muziek die mensen leuk vinden, aaien de dieren, geven een handmassage met een lekkere geurolie, enzovoort. Zonder dalen geen pieken. Van buiten in de kou, of regen, terug naar binnen. Thuisgevoel, veiligheid door herkenbaarheid. Eigen meubels, huiselijke inrichting.
Meedoen
Iedereen doet mee aan de dagelijkse dingen die in en om het huis gebeuren. We kijken wat iemand leuk vindt, en wat diegene zelf kan en waar hij of zij hulp bij nodig heeft. Sommige mensen kunnen misschien zelf de tafel dekken, anderen helpen door zittend aan tafel de borden te verdelen. De een kan de kippen voeren, de ander kijkt mee. De een helpt met koken, de ander geniet van de gezelligheid en de lekkere etensgeuren. Zo heeft iedereen zijn eigen bijdrage aan de dagelijkse dingen en heeft het gevoel echt onderdeel uit te maken van het huishouden. Hierdoor voelen mensen zich nuttig en nodig. Bewegen speelt een grote rol in het dagelijks leven.
Samen
Samen met alle mensen die bij het huis horen, vormen we een gemeenschap. Het gaat om iedereen: bewoners, hun families, personeel en vrijwilligers, die ‘samen het leven leven’. Iedereen is welkome en mag meedoen, hierdoor kan de gemeenschap doorgroeien naar de grotere gemeenschap (buurt, …). Gelijkwaardigheid en oog voor elkaar staan hierbij voorop. Dit zorgt voor een gevoel van verbondenheid voor iedereen. Het gevoel van het delen van taken, maar ook van de vreugdevolle of juist moeilijke momenten van het dagelijks leven. Het bevordert onderling respect en het gevoel dat iedereen zijn of haar bijdrage kan leveren.
Gaan en staan waar je wil. Doen en laten wat je wil.
Als je de vrijheid hebt om te gaan, kies je ervoor om te blijven. Wij leven het leven vanuit de gedachte dat bepaalde risico’s nu eenmaal bij het leven horen. Vrijheid geven gaat gepaard met risico’s, en dat accepteren we.
Het gewone leven, altijd en in alles wat je doet
In alles wat we doen komt het gewone leven terug. Je mag het leven leven met alles wat je doet en wie je bent. Gewoon doen, zoals je thuis gewend was. Taalgebruik is heel belangrijk. We spreken niet over ‘opname’ (medisch model) maar over ‘verhuizen’ naar de zorgboerderij. Terughoudendheid bij het inzetten van (para)medische zorg. We hebben niet standaard een fysiotherapeut rondlopen, of een diëtist. Gewoon keuzes maken zoals je het thuis ook zou doen.
Blijven reflecteren, leren en vernieuwen
Wij blijven naar onszelf en naar elkaar kijken en we gunnen het elkaar om te leren. We stellen ons lerend op en gaan mee met veranderende omstandigheden, passen ons aan en vernieuwen. Nieuwe collega’s, vrijwilligers en families nemen we mee in onze visie en onze manier van werken. Wat werkt, daar gaan we mee door. Wat niet werkt, daar stoppen we mee.
